Minimalizm, modern sanat ve müzikte, kökeni 1960’lara giden, sadelik ve nesnelliği ön plana çıkaran bir akımdır. ABC sanatı, minimal sanat gibi tabirlerle de anılır.

Soyut dışavurumculuğun biçime ve duyguya verdiği aşırı öneme karşı bir tepki olarak, nesnenin nesne olma özelliğine dikkat çekmek ve ifade, tarihsel, sembolik anlamlarını minimuma indirmek amacıyla hareket etmiştir. Minimalist sanatçılar, nesnelere ve nesnelliğe olan bu ilgi nedeniyle genellikle heykel üzerinde yoğunlaşmışlardır.

Bu alandaki önemli isimler arasında Carl Andre, Sol LeWitt, Robert Morris, Richard Serra, Frank Stella, Robert Smithson, Donald Judd, Dan Flavin, Eva Hesse, Yayoi Kusama sayılabilir. Süreç sanatı, arazi sanatı, performans sanatı ve enstalasyon sanatı minimalizmden etkilenerek ortaya çıkmıştır.

Minimalizm, dönemin modernist sanat tarihçileri tarafından eleştirilmiş, Clement Greenberg tarafından tanımlanan resim ve heykelin modern diyalektiğinin yanlış anlaşılması sonucu ortaya çıktığı iddia edilmiştir. Bu eleştirilerin en bilineni Michael Fried tarafından minimalizmin teatral olma özelliği üzerinden yapılmıştır. Fried’e göre minimal heykelin izleyici ile karşılaşması fiziksellik üzerinden işler ve bakma eylemini bir gösteriye indirger.